به نقل از «طرفداری»

سارا خادم الشریعه: به خاطر برخی مشکلات با مسئولان وقت فدراسیون شطرنج، از تیم ملی خداحافظی کردم؛ ایران را دوست دارم و می‌خواهم در کشور خودم زندگی کنم

تاریخ انتشار: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۷۸۸۹۷۳۲

خادم الشریعه در مسابقات شطرنج آنلاین شرکت خواهد کرد.

طرفداری- خادم الشریعه در خصوص برخی اتفاقات و حواشی صحبت می کند.

روزنامه شرق در مصاحبه ای قابل توجه با سارا خادم الشریعه و در خصوص شطرنج کشور نوشت:

شطرنج ایران سال گذشته را در حالی به پایان رساند که با حواشی و اتفاقات منفی زیادی دست به گریبان شد. از مهاجرت سؤال‌برانگیز علیرضا فیروزجا، دومین سوپر استادبزرگ شطرنج دنیا گرفته تا رقابت جنجالی برخی از بازیکنان با نماینده‌های رژیم صهیونیستی و در آخر هم خبر کناره‌گیری سارا خادم‌الشریعه از تیم ملی بانوان.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این میان اما موضوع خداحافظی نابغه شطرنج زنان کشور به نوعی بازتاب گسترده‌تری در بین عموم جامعه و فضای مجازی پیدا کرد. چراکه او شجاعانه و با جسارت تمام در صفحه‌‌ شخصی‌اش مطالبی را در انتقاد به وضعیت نامطلوب موجود در این رشته منتشر کرد که تا به حال از کمتر ورزشکار ملی‌پوشی سر زده بود. زمانی که این بانوی قهرمان شطرنج جهان خبر کناره‌گیری خود را از تیم ملی اعلام کرد خیلی‌ها بر این باور بودند که سارا نیز مثل کیمیا علیزاده بانوی تاریخ‌ساز ورزش ایران قصد دارد از ایران برود. سارا تمام این مدت‌ روزه سکوت گرفت و حاضر به گفت‌وگو با هیچ رسانه‌‌ای نشد تا اینکه حالا سکوت خود را شکسته و می‌گوید می‌خواهد به تیم ملی برگردد. آن هم در شرایطی که کادر مدیریتی فدراسیون شطرنج تغییر کرده و احساس می‌کند فضا برای بازگشتش آماده است. استادبزرگ شطرنج ایران با اینکه شرایط این را دارد که در هر کجای این دنیا زندگی کند اما می‌گوید انتخابم ایران است و فعلا دلیلی برای رفتن ندارم. 

متن گفت‌وگوی او را با «شرق» می‌خوانید.

خانم خادم‌الشریعه در این چند وقت شطرنج ایران حاشیه‌های زیادی داشت. یکی از آنها خبر ناگهانی کناره‌گیری شما از تیم ملی بود. چرا چنین تصمیمی گرفتید؟

دلیل اینکه من در آن مقطع نخواستم در تیم ملی باشم یک‌سری مشکلات بود که با فدراسیون وقت داشتم. متأسفانه فدراسیون قبلی اصلا پشت بازیکنان نبود. هر افتخاری که ما به دست می‌آوردیم به نام فدراسیون تمام می‌شد اما در مقابل هیچ‌گونه حمایتی از ملی‌پوشان نمی‌کردند. ضمن اینکه همه حرف‌هایشان دروغ بود و من هم نمی‌توانستم با این دروغ‌ها کنار بیایم. برای همین ترجیح دادم از تیم ملی کناره‌گیری کنم و در هیچ کدام از اعزام‌ها نباشم.

 ممکن است بگویید مشکلاتی که با فدراسیون داشتید بر سر چه مسائلی بود؟

دوست ندارم وارد جزئیات شوم و درباره‌اش صحبت کنم اما نمونه بارزش این بود که ما اصلا فراموش کرده بودیم مربی خارجی چیست. تیم ملی اصلا مربی نداشت. در گذشته این‌طور بود که حداقل به صورت مقطعی برای تیم ملی مربی خارجی استخدام می‌کردند. متأسفانه در شطرنج بار همه چیز روی دوش خود بازیکن است؛ از مربی گرفته تا هزینه اعزام به مسابقات. مثلا به ما می‌گفتند در فلان مسابقه شرکت کنید، هزینه‌اش را می‌دهیم اما به حرفشان عمل نمی‌کردند. خود من از چند مسابقه مختلف و حتی رقابت‌های قهرمانی جهان که مدال گرفتم، از فدراسیون طلب داشتم که طلبم را ندادند، در آخر هم تصمیم گرفتم بی‌خیالش شوم. همه فکر می‌کنند چون جوایز رقابت‌های شطرنج به دلار یا یورو است، بازیکنانش وضع بسیار خوبی دارند اما نمی‌دانند که همه هزینه‌ها در این رشته بر عهده خود ورزشکار و خانواده‌اش است نه فدراسیون. خود من در رقابت‌های قهرمانی جهان 70 هزار یورو جایزه گرفتم اما این اتفاق که همیشه در زندگی من تکرار نمی‌شود. این‌طور نیست که هر بار در مسابقات جهانی شرکت کردم، قهرمان شوم که این مبلغ جایزه را بگیرم. ما اگر جایزه‌‌ای هم می‌گیریم، حقمان است چون برایش زحمت کشیده‌ایم. نباید برداشت دیگری از آن شود. مشکل دیگر فدراسیون قبلی این بود که اصلا شایسته‌سالاری در آن وجود نداشت. همه چیز بر محوریت یک نفر می‌چرخید. در نهایت همه این اتفاق‌ها باعث شد تا خیلی از ما بی‌انگیزه و دلسرد شویم. 

 شما وقتی خبر کناره‌گیری‌تان از تیم ملی شطرنج را در صفحه شخصی‌تان اعلام کردید، ورزش ایران روزهای ملتهبی را پشت سر می‌گذاشت. چند نفر از ملی‌پوشان مطرح مثل کیمیا علیزاده، میترا حجازی‌پور و علیرضا فیروزجا تغییر تابعیت داده بودند و همه فکر می‌کردند دلیل کناره‌گیری شما از تیم ملی هم مهاجرت است.

نه، واقعا این‌طور نبود. من از آن زمان تاکنون ایران هستم و اصلا از کشور خارج نشدم. دلیل این کارم هم فقط اختلاف‌نظری بود که با مسئولان قبلی داشتم. هم خودم و هم همسرم شرایط این را داریم که خیلی راحت به هر کشوری که می‌خواهیم برویم اما انتخابمان همین‌جاست. من ایران را دوست دارم و هیچ منتی بر سر کسی نمی‌گذارم. دلم می‌خواهد در کشور خودم زندگی کنم. تا زمانی که دلیلی برای رفتن نداشته باشم، جایی نمی‌روم. دلیل اینکه آن پست را در صفحه‌ام گذاشتم هم این بود که می‌خواستم یک مدت از مصاحبه و حضور در رسانه‌ها دور باشم.

شطرنج ایران نوابغ زیادی داشته که در چند سال اخیر خیلی از آنها مهاجرت کردند. میترا حجازی‌پور و علیرضا فیروزجا هم دو نفر از این نوابغ بودند که این اواخر از ایران رفتند. صحبتی در این خصوص دارید؟

میترا که خیلی وقت است مهاجرت کرده اما خبرش به شکل دیگری منتشر شد. او ویزای تحصیلی گرفته و رفته بود. در مورد علیرضا هم چیز زیادی نمی‌توانم بگویم. او بازیکن بااستعدادی است و همه این را می‌دانند. به هر حال طبیعی است که خیلی از کمبودها، تنش‌ها و مشکلات آدم را دلسرد می‌کند. امیدوارم در آینده شرایط طوری رقم بخورد که بتوانیم این استعدادها را حفظ کنیم تا در ایران بمانند.

 اما خبر تازه مربوط به بازگشت دوباره شما به تیم ملی شطرنج خانم‌هاست که خوشحال‌کننده بود. چه شد که راضی به برگشت شدید؟

فدراسیون در حال حاضر عوض شده و رئیس قبلی رفته است. فعلا فدراسیون با سرپرست اداره می‌شود. فکر می‌کنم در حال حاضر شرایط بهتر شده و می‌شود کار کرد. البته الان هم خیلی دلم نمی‌خواست برگردم اما خب مسئولان جدید دعوتم کردند و من هم آمدم.

 در حال حاضر وضعیت تیم ملی بانوان چطور است؟

فعلا که چون کروناست، مسابقه‌‌ای وجود ندارد. ما المپیاد جهانی شطرنج را پیش‌رو داشتیم که یک سال عقب افتاد. تنها مسابقه پیش‌رو، رقابت‌های قهرمانی جهان است که من سهمیه حضور در آن را گرفته‌ام. باید ببینیم با این اوضاع برگزار می‌شود یا نه.

 خودتان این روزها در رقابت‌های شطرنج آنلاین شرکت نمی‌کنید؟

چرا، فدراسیون جهانی شطرنج کار خوبی که در روزهای کرونایی کرده، برگزاری رقابت‌های آنلاین است که اتفاقا جوایز خوبی دارد. البته باید به این نکته اشاره کنم که ریتینگ‌های این مسابقات جداست و جزء ریتینگ‌های اصلی ما محاسبه نمی‌شود اما در کل حرکت خوبی است. در این مدت من در چند مسابقه شرکت کرده‌ام اما جایزه‌‌ای نبردم. یک مسابقه مهم قرار است چند روز آینده برگزار شود که یادبود «استاینیتس» اولین قهرمان شطرنج دنیاست و به 10 نفر برتر این مسابقات 30 هزار دلار جایزه می‌دهند. همه بزرگان دنیا ازجمله ماگنوس کارلسن و علیرضا فیروزجا هم در آن حضور دارند. من هم می‌خواهم در آن شرکت کنم.

 فکر می‌کنید بتوانید در این مسابقات خوب ظاهر شوید؟

راستش نمی‌دانم. من مدت زیادی از بازی دور بودم. خیلی نتیجه این مسابقه برایم مهم نیست. بیشتر شرکت‌کردن در آن جنبه تفریحی برایم دارد و به عنوان یک شروع دوباره به آن نگاه می‌کنم. البته در این مدت در رقابت‌های آنلاین بازی کردم و چون در بخش سریع بازی‌ام خوب است، امیدوارم بعد از مدت‌ها عملکرد خوبی داشته باشم.

 انتخابات فدراسیون شطرنج باید در چند ماه جاری برگزار شود، دوست دارید رئیس آینده چه فاکتورهایی داشته باشد؟

وزارت ورزش و جوانان خودش خوب می‌داند درد شطرنج چیست و به همه امور آن واقف است. به نظر من مدیری که می‌آید، باید اول از همه مدیریت داشته باشد. رئیس قبلی خودشان از اهالی شطرنج بودند اما مدیر خوبی نبودند. امکانات بین یک عده خاص تقسیم می‌شد. البته یک‌سری‌ها در فدراسیون هستند که دلسوزانه کار می‌کنند اما در کل شرایط خوبی را شاهد نبودیم. حرف من این است؛ وقتی ورزشکار به حال خودش رها می‌شود؛ نه هزینه مسابقات به او می‌دهند و نه مربی برایش می‌گیرند، نباید زمانی که اتفاقی هم می‌افتد، او را سؤال و جواب کنند.

منبع: طرفداری

کلیدواژه: علیرضا فیروزجا خادم الشریعه شطرنج ایران کناره گیری تیم ملی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۷۸۸۹۷۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

زائری از پرو

خورخه دانیل راولو مجیا، میهمان این روزهای کشور ماست. مسافری از پرو که با تحقیق زیاد، دین اسلام را برگزیده و حالا یک شیعه معتقد است.‌ او در ۳۶ سالگی به کامل بودن دین مسلمانان‌ پی برده و حالا از پیروان پیامبر مهربانی‌هاست‌. یکی از میلیون‌ها مسلمانی که دوست دارند دین اسلام را سرمشق زندگی خود قرار دهند.

از تروجیلو به مشهد

دو هفته‌ای می‌شود قدم در خاک ایران گذاشته و خودش را به حرم مطهر امام رضا(ع) رسانده است تا در یکی از مقدس‌ترین عبادتگاه‌های شیعیان جهان، به آرامش روح و جان برسد. او در این مسیر برای خود یک همسفر برگزیده است، بانویی ایرانی به نام زینب‌خانم که در شناخت دین اسلام برای دنیل حضور پررنگی داشته است.

لابه‌لای نواهای خوش‌لحن حرم‌ مطهر رضوی در یک روز بهاری و میان قاب‌های زیبای معماری این بنای‌ مقدس با مرد تازه‌مسلمان‌ شده اهل آمریکای جنوبی گفت‌وگو می‌کنیم. با کسی که اسلام را مرحله به مرحله و با شناخت زیبایی‌های این دین، برگزیده است.

سرنوشت چیز عجیبی است، توجه پروردگار به بندگانش از آن‌ هم عجیب‌تر! سرنوشت می‌تواند فردی را از شهر تروجیلو در شمال پرو به مشهد بیاورد و از طرفی توجه ویژه پروردگار سبب می‌شود کسی مثل دنیل از میان میلیون‌ها آدم برگزیده شود.

خورخه دانیل اهل سفر است، اهل تفریح و جست‌وجو در رازهای طبیعت و جهان هستی و همین کنجکاوی‌اش بوده که او را در موقعیت فعلی قرار داده است.

قرآن راهنمای زندگی بود

بیش از دو سال قبل نخستین مقدمات آشنایی دنیل با دین اسلام فراهم شد، او در جنگل‌های پرو به گفت‌وگو با دوستی نشست که برای او صفحاتی از آیین اسلام را ورق زد. دنیل تعریف می‌کند: نخستین آشنایی من با اسلام از طریق یک دوست بود، ما با هم در جنگلی در پرو به گفت‌وگو نشستیم و او به واسطه همسر سابقش که اهل پاکستان بود با اسلام آشنا شده بود.

دوست دنیل برایش از زندگی مسلمان‌ها گفته بود، از آیین‌های مناسبتی و مراسم‌های شاد و حزن‌انگیزشان‌.

همه چیز از لحظه اول برای دنیل تازگی داشت، بنابراین از همان اول صحبت شروع به جست‌وجوی اطلاعات در مورد دین اسلام در اینترنت کرد و اطلاعات تکمیلی جالبی بدست آورد.

روز به روز کسب اطلاعات بیشتر، این ذهنیت را در دنیل پرورش داد که او هم‌ می‌تواند عضوی از جامعه بزرگ‌ مسلمانان باشد. دنیل می‌گوید: هر چه اطلاعات بیشتری کسب می‌کردم فکر می‌کردم من باید این دین را انتخاب کنم، این دین آنچه را طلب دارم‌ به من‌ می‌دهد. هر روز احساس خوش‌تری داشتم، کتاب قرآنی به زبان اسپانیایی تهیه کردم، این کتاب مقدس را دوست داشتم،‌ مطالعه آن به من راهنمایی برای زندگی می‌داد و فکر می‌کردم روح من را درگیر می‌کند. حتی از طریق این کتاب کامل دینی می‌توانستم متوجه شوم که چگونه باید با مسلمانان ارتباط بگیرم. کسب این اطلاعات و احساس خوبی که به من دست می‌داد من را به سمت اسلام می‌کشاند.

می‌خواهم از اسلام برای هموطنانم بگویم

شناخت اسلام و آشنایی بیشتر با ادیان سبب شده خورخه دانیل به شناخت خوبی از دین برسد. او معتقد است دین اسلام برای کامل‌تر شدن انسان‌هایی مثل او آمده است. او هنوز با آیین مسلمانیت آشنایی کاملی ندارد و می‌گوید: من هر روز در حال یادگیری هستم، من بسیار علاقه‌مند به انجام کارهایی هستم که اکنون در مراسم‌های مسلمانان می‌بینم، کارهایی که قصد دارم بعداً در کشورم هم انجام دهم، دوست دارم روز به روز بیشتر بیاموزم و زیبایی‌های اسلام را به کشورم منتقل کنم.

اینجا دین و آیین با آمریکای جنوبی تفاوت دارد، این جمله را آقای خورخه دنیل مطرح می‌کند و ادامه می‌دهد: این تفاوت خوب است، مثبت است، دوست دارم این تفاوت‌ها و این رفتار مسلمانان را با هموطنانم در آینده به اشتراک بگذارم، این کار کمک می‌کند از خدا پیروی کنم و پیروی از خدا را به دیگران یادآوری کنم.

ضریح را که لمس کردم تحت ‌تأثیر قرار گرفتم

زینب‌خانم و همسرش این روزها با دنیل همراه هستند تا او هم ایران زیبا را بیشتر ببیند و هم اسلام را بیشتر بشناسد. او درباره نقش همسرش در اسلام آوردنش می‌گوید: همسرم مکمل مناسبی برای زندگی من در دین اسلام است، در ابتدای شناخت من از اسلام ایشان را هنوز نمی‌شناختم، اما در ادامه خداوند او را برایم فرستاد تا مکمل مناسبی برایم باشد و بتوانم از در مورد دین اسلام بیاموزم. او اکنون شریک زندگی من است.

شیعه، مذهبی است که مرد ۳۶ ساله پرویی برگزیده است، او توضیح می‌دهد: من تشیع را برگزیدم چون احساس کردم کامل‌تر است.

تجربه سفر به مشهد و حرم مطهر رضوی برای دنیل جذاب بوده است، او تعریف می‌کند: من به این شهر زیبا آمدم چون سال گذشته با همسرم آشنا شدم، او از شهر خود که بسیار مذهبی است برایم گفته بود از حرم مطهر امام رضا(ع) که زیباست و حس خوبی که به آدم می‌دهد.

خورخه دنیل می‌گوید: من با همسرم به حرم منور رفتیم. فکر کردم در بهشت هستم. نمی‌دانم چگونه توضیح دهم، اما به مدت 10دقیقه آرامشی در قلبم احساس کردم که تجربه آن را نداشتم. زمانی که ضریح را لمس کردم بسیار تحت تأثیر قرار گرفتم.

دنیل که از دین مسیحیت به اسلام گرویده است تفاوت‌ها و شباهت‌هایی در این دو دین می‌بیند، او می‌گوید: این دو دین شبیه هم هستند، زیرا آن‌ها مبارزه برای خیر و شر را حفظ می‌کنند، پیروان این دو دین هر روز برای رسیدن به خوبی‌ها و فاصله گرفتن از بدی‌ها تلاش می‌کنند، البته که دین اسلام کامل‌تر است و جزئیات بیشتری را برای انسان لحاظ کرده است.

زهرا زنگنه